سعی کنید همیشه موفق باشید.

اصل 90/10 را کشف کنید
این اصل، زندگی شما را دگرگون خواهد کرد
(یا حداقل، روش شما در عکس‌العمل به مسائل را متحول خواهد کرد)

اگه خدا بخواهد ...

حال کردین ؟ نه ... خداییش حال کردین ؟

قدرت خدا رو می گم.

همین زلزله دیروز ژاپن . یا بهتره بگیم سونامی (Tsunami).

زلزله ای به اندازه 8.9 در مقیاس ریشتر، انرژی ای معادل 1.41*10^21 ژول آزاد می کند! یعنی ۱۴۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ ژول! بمب اتمی ای که در ۶ آگوست سال ۱۹۴۵ بر روی هیروشیما منفجر شد، فقط ۶۳ تراژول انرژی آزاد کرده بود!

آقای دروغ گو (خاطرات مترو)

سلام

همین چند روز پیش بود . یعنی حدودا 89/12/5 . داشتم با مترو می رفتم به سمت ترمینال جنوب .....

از لس آنجلس تا شوش (خاطرات مترو)

یه خاطره کوچولو و جالب بگم . از سری خاطرات مترو . از اون اتفاقات جالبی که گاها فقط تو مترو میفته ، نه جای دیگه .

یه آقای 50-60 ساله رو در نظر بگیرید ... 

کمپوت آدم (اندر احوالات مترو)

وقتی می خواهی سوار شوی باید کلی فشار دهی و چند نفری را هم له کنی تا شاید بتوانی سوراخی پیدا کنی و خودت را آن تو جا کنی یا آنجا تو کنی .

گاهی هم اتفاق می افتد که خانم مکرمه ای آن گوشه واگن ایستاده باشد که در این صورت دیگر همان فشار را هم نمی توان داد . وقتی هم که به او معترض می شوی که آخر خواهر من ، واگن خانمها جداست و برو آنجا سوار شو ، غرغر می کند که آنجا هم پر است . غرغر هم دارد البته وقتی میان این همه مرد به همه جایت فشار آمده باید هم غر بزنی .

بگذریم از بعضی ها که با کوله پشتی می آیند تو و احیانا کلی وسایل که دسته کوله پشتی شان می رود تا ته حلق آدم و یا جاهای دیگر .

بالاخره هرچه هست که سخت است تحملش ... .

تو این شرایط که همه چی تو هم فرو رفته کافیه یه نفر هم مثلا ناهار دیزی زده باشه و یه پیاز مشتی هم باهاش خورده باشه که اون موقع بدا بحال دور و وری هاش .

به هر حال بد نیست یه 4 تا واگن ناقابل بهش اضافه کنن.

البته وضعیت BRT هم بهتر از مترو نیست که معمولا بدتر هم هست. همین امروز صبح که میومدم محل کار یه بخشی از مسیر را با BRT آومدم . آدم صحنه هایی میبینه که مو بر بدنش راست میشه . مثلا یه آقایی تو اون ازدحام جمعیت تو اتوبوس چنان خودش رو چپوند تو که کاپشنش لای در اتوبوس گیر کرد و .... یا اون خانومی که خواست با فشار وارد شه و حل داد جلویی هایش را و یهو در بسته شد و دستش موند لای در و مدام جیغ میزد که آقای راننده درو باز کنید و آقای راننده هم اصلا به روی خودش نیاورد و او دستش رو به زرو کشید بیرون تا اتوبوس راه نیفتاده بود و ... .

ما هم کلی اول صبح خندیدیم به حالات مردم و کلی روحمون شاد شد و ... .

کارآفرینی

خودش می گوید از 8 سالگی به ایران آمده با برادرانش. بهزاد الان 18 ساله است و فوت و فن کار رو خوب یاد گرفته . بتونه کردن ، رنگ زدن ، لکه گیری  .

هنوز همون معصومیت بچه های روستایی رو داره اون هم از نوع خاص افغانی . می گه از همون 8 سالگی هم کار کرده زیر دست داداشش ساختمون نقاشی کرده . البته حالا دیگه خودش اوستا شده و چند تا کارگر ایرانی !! هم زیر دستش کار می کنن .

به ادعای خودش در بعضی از ماه های کاری این بنگاه سه برادر افغانی تا 21 میلیون هم در آورده .

از ساعت 6-7 صبح تا 9-10 شب هم یه پشت کار می کنه. یعنی حدودا 15-16 ساعت در روز .

خودشان سه نفری یک بنگاه کارآفرینی راه انداخته اند . ایرانی نیستند و اینجا هم غریبه اند . اما مرد کارند . بهزاد می گوید : آخرین کارگر ایرانی ای که گرفته ام خوب کار نمی کند . همه اش با موبایلش بازی می کند . می خواهم ردش کنم برود !!!!

الان هم با خواهرها و برادر بزرگش زندگی می کند .

آری ؛ فقط خواستم بگویم خدا کند کسی جنم کار کردن داشته می باشد . در بلاد غریب هم که باشد بنگاه کارآفرینی راه می اندازد و کسب و کاری و کارگر ایرانی و دستگاهی و بساطی ... .

تهران 1389/11/29

فرهنگ رانندگی (رانندگی الاغی)

نمی دونم بالاخره کی قراره بتونیم خوب و بی خطر رانندگی گنیم ؟ درسته جاده ها استاندارد نیست . درسته صنعت خودروسازی مون .... . خدا به دور خیلی هم خوبه . پیشرفته و به روز و  ... . تازه قراره واسه بعضی ماشینا مثلا پراید هم Air Bag  بذارن . بلا به دور  .  آخه این پراید بیچاره به هر چی بخوره اول کیسه هواش سوراخ می شه ، بعد باز می شه ! خدا رحم کنه . همه اینا درست ... .

ولی ما کی قراره فرهنگ صحیح رانندگی رو تو خودمون نهادینه کنیم نمی دونم !

هم به خودمون ضرر می زنیم هم حیوانات بیچاره .

البته ببخشید اگه تصویر یکم بی ادبیه .

این تصویر مربوط به تابستان 86 در محور مواسلاتی!!!!! جهرم - فیروزآباده .

مطلب پلیسی و جنایی نزده بودیم که زدیم . اینم از بخش حوادث که بالاخره افتتاح شد .