ابوالفضل قناعت پیشه

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم جامه‌ی کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

ابوالفضل قناعت پیشه

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم جامه‌ی کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

اَلسّلامُ عَلیْک یا عَلیِّ اِبْن مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضۓ



16 تا 18 اردیبهشت ماه 90 مشهد مقدس
هوای بهاری مشهد هنوز حس میشد . آسمون ابری بود و هر از گاهی هم می بارید .



خیلی ها اومدن . آخه فردا هم شهادت حضرت زهرا (س) است . همه با ادب وارد حرم می شوند . دست بر سینه می گذارند و اشک می ریزند.

اَلسّلامُ عَلیْک یا عَلیِّ اِبْن مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضۓ


 

مردم زیادی هم از عراق اومدن . بعضی هاشون وقتی به حرم مطهر آقا می رسن مثل بارون بهار اشک میریزن . به نظر می اومد که خیلی هم حال کردن . از اون تمیزی فضای حرم و تهویه مطبوع داخل حرم .
....
غروب هم که میشد فراشان آستان فرش زمردین می گسترانیدند و مردم همه می نشستند به انتظار اذان . خنکای نسیم بهاری مشهد جان آدمی را نوازش می داد و گاهی هم قلقلک . روحت پر می کشید و می رفت دور ضریح مطهر آقا طوافی می کرد و بر می گشت .




قبل از اذان صبح از خواب برمی خواستیم . وضویی می ساختیم در همان هتل نسبتا قدیمی خیابان طبرسی . هتل به حرم خیلی نزدیک بود . پیاده که می رفتی 4 - 3 دقیقه ای می رسیدی . هنوز همان نسیم خنک می وزید . اذن دخولی می خواندی و از درب شیخ طبرسی وارد می شدی . دستت را به نشانه ادب به سینه می گذاشتی و سلام می کردی .

اَلسّلامُ عَلیْک یا عَلیِّ اِبْن مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضۓ

وارد حریم حرم می شدی و  تا صحن انقلاب ....
احساس آرامش و امنیت می کنی . احساس می کنی حواسشان به تو هست . مراقبت هستند . کبوتر ها را می بینی . انگار آنها هم همین حس را دارند . بهشان که نزدیک می شوی نمی پرند از کنارت . صوت دلنشین اذان موذن بلند می شود .



آماده می شوی برای نماز صبح . وارد شبستان امام خمینی (ره) می شوی ... .
الله اکبر ... تکبیرة الاحرام
دستگاه های تهویه هوای درون شبستان را حسابی خنک کرده اند . نماز تمام شد ... !!
می رویم داخل حرم . زیارتی می خوانیم سلامی خدمت آقا عرض می کنیم .
پایین پای مطهر می نشینی خدمت آقا عرض ادب می کنی. سلام دوستان را می رسانی و عرض حاجت می کنی ....
................................ .
خیلی شلوغ است . گاهی هم تو را لگد می کنند . در دل می گویی که زائر امام رضا (ع) است . اشکالی ندارد . بلند می شوی می روی به سمت ضریح . دستت را به ضریح می رسانی و به صورتت می کشی. باید خیلی مراقب باشی پای زائر امام (ع) را لگد نکنی . حق الناس است .




آرام آرام همراه با جمعیت عقب عقب رو به ضریح مطهر امام (ع) می آیی تا از ضریح خارج شوی .
دوباره سلام می دهی . و خارج می شوی . گوشه ای دو رکعت نماز زیارت می خوانی و می آیی تو صحن مسجد  گوهرشاد . آفتاب دیگه بیرون اومده و مردم تو صحن ... .


می آیی به سمت صحن انقلاب . آفتاب می تابد بر گنبد طلا و نورافشانی میکند . از طرفی افتخار می کند به خودش که به صحن و سرای آقا می تابد و از طرفی شرمنده است . شرمنده است که از روی آن خورشید عالم تاب... .

والسلام

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد